بازیگر نمایش “حکم لازم” می‌گوید: اجرای موسیقی این اثر توانست ترس دیرینه‌اش از خواندن روی صحنه را از بین ببرد و ارتباطی تازه میان او و مخاطبان ایجاد کند. وی با اشاره به استفاده از لهجه‌های ترکی و مازندرانی در نمایش “حکم لازم” تأکید کرد این لهجه‌ها بخشی از تمرین و شخصیت‌پردازی هستند و هیچ ارتباطی با تمسخر ندارند.
مهدی ملک‌محمدی، بازیگر نمایش “حکم لازم”، از تجربه‌ی خاص و غیرمنتظره‌ی ورودش به این اثر نمایشی سخن گفت. او توضیح داد که در ابتدا هیچ نقشی نداشت و تنها به‌عنوان تماشاگر در سالن حضور یافته بود، اما با جابه‌جایی یکی از بازیگران، به‌صورت بداهه وارد صحنه شد و از همان لحظه همکاری‌اش با گروه آغاز شد.
مهدی ملک‌محمدی بازیگر نمایش ” حکم لازم” در گفت و گو با راوی هنر گفت: در این نمایش سه نقش سیروس، سرباز با لهجه ترکی، و عمه زن‌پوش را ایفا میکنم و درباره‌ی نقش عمه میتوانم بگویم؛ سال‌ها تیپ‌های زن‌پوش بازی کرده‌ام و همین باعث شد این کاراکتر به مرکز توجه نمایش تبدیل شود.
این بازیگر تأکید کرد که برای هر شخصیت «شناسنامه» می‌نویسد تا بتواند با آن زندگی کند و ارتباطش با تماشاگر همیشه تازه بماند. او افزود: سعی میکنم هر شب اتفاقی تازه روی صحنه بیفتد تا اجرا برای مخاطب تکراری نشود.
ملک‌محمدی درباره تمرین‌های نمایش گفت: من تمرین خاصی با بچه‌ها نداشتم، فقط یک جلسه در سالن نشستم و کار را دیدم. بنابراین سختی تمرین به من تعلق نگرفته است.
او همچنین توضیح داد که تلاش می‌کند هر شب اجرا را تازه و متفاوت ارائه دهد: سعی میکنم بازی هر شب یک اتفاق جدید باشد تا حتی تماشاگران تکراری هم احساس تکرار نکنند. این چالش قشنگی است که بستگی به جو سالن و روند اجرا دارد.
از جمله غافلگیری‌های صحنه، ملک‌محمدی به خاطره‌ای در نقش عمه اشاره کرد: یک شب به شوهر یکی از تماشاگران گیر دادم و او فکر کرد من واقعاً زن هستم. وقتی توضیح دادم که بازیگرم، تازه متوجه شد. او افزود که گاهی تماشاگران نمی‌توانند تشخیص دهند نقش عمه را همان بازیگری ایفا کرده که پیش‌تر در نقش سیروس دیده‌اند.
این بازیگر همچنین به حادثه‌ای در یکی از اجراهای دیگر اشاره کرد: روی صحنه پایم شکست اما آن‌قدر طبیعی ادامه دادم که تماشاگران متوجه نشدند. بعد از پایان اجرا ساعت چهار صبح به بیمارستان رفتم و تازه با انتشار عکس در فضای مجازی همه فهمیدند چه اتفاقی افتاده است.
ملک‌محمدی تأکید کرد که هدف اصلی‌اش ایجاد لحظات تازه و شاد برای مخاطبان است و گفت: رضایت تماشاگر برای من مهم‌ترین اصل است.
وی از تجربه‌ی متفاوت خود با موسیقی و لهجه در این اثر نمایشی سخن گفت و بیان کرد: موسیقی نمایش باعث شد یکی از بزرگ‌ترین ترس‌هایم را پس از ۱۷ سال کنار بگذارم. من همیشه ترس خواندن روی صحنه داشتم. یک شب خواننده گروه نیامد و هیچ جایگزینی نبود، مجبور شدم میکروفون دست بگیرم. دست و پام می‌لرزید اما اجرا جمع شد و از همان‌جا موسیقی برای من نقطه‌ی تحول شد.
ملک‌محمدی که موسیقی عربی نمایش تأثیر زیادی بر او و مخاطبان گذاشته است ، بیان کرد : این بخش موسیقی هم روی خودم و هم روی تماشاگران اثر می‌گذارد و کار را حسابی بالا می‌برد.
وی همچنین به چالش برداشت‌های نادرست برخی مخاطبان از لهجه‌ها اشاره کرد و گفت:در این نمایش دو لهجه ترکی و مازندرانی دارم. بعضی تماشاگران فکر می‌کنند ما مسخره می‌کنیم، در حالی که لهجه بخشی از تمرین و شخصیت‌پردازی است و هیچ ارتباطی با تمسخر ندارد.
این بازیگر در پایان ابراز امیدواری کرد که “خنده از صورت و دل مردم پاک نشود” و تئاتر بتواند همچنان لحظات شاد و اثرگذار برای مخاطبان خلق کند.
انتهای پیام/
